Zrób sobie... taras!
Znajdź najbardziej ekonomiczny materiał
Najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem są płyty faliste z PVC oferowane w wersji bezbarwnej i dymionej brązowej w arkuszach o standardowej długości 2; 2,5; 3 m i szerokości 0,9 m, co w połączeniu z możliwością przycinania arkuszy oraz systemowymi elementami mocującymi daje możliwość swobodnego tworzenia różnych konstrukcji. Tego typu płyty są najczęściej wykorzystywane do zabudowy już istniejących konstrukcji, gdzie jedynymi wymogami są kąt nachylenia pokrycia (min. 7°) oraz podpory (łaty) z rozstawem min. 50 cm.
Alternatywą do płyt PVC są płyty z poliestru falistego zbrojonego włóknem szklanym. Materiał konfekcjonowany jest w rolki o szerokości 1; 1,5; 2; 2,5; 3 m i nawojach 5; 10; 15 i 30 mb. Montaż jest identyczny jak płyt PVC. Zbrojenie włóknem szklanym zwiększa odporność mechaniczną pokrycia i daje naturalne zacienienie.
Kolejnym rozwiązaniem w grupie pokryć falistych (sinus i trapez) są płyty lite z poliwęglanu. Płyty te mają najwyższą wytrzymałość mechaniczną potwierdzoną gwarancją na gradobicie. Gutta oferuje płyty w długościach 2; 2,5; 3 m i szerokości 0,9 m. Różne długości płyt umożliwiają optymalne dopasowanie do wielkości zadaszenia. Unikamy w ten sposób wielu cięć, co wiąże się z odpadami.
Najbardziej popularnym i to nie przez przypadek materiałem, jest poliwęglan komorowy. Wysoka odporność mechaniczna, struktura komorowa, znakomita odporność na warunki atmosferyczne (również gradobicie) duży format (standardowo 2,1x6 m) kilka grubości oraz wybór kilku systemów montażowych (profili) z aluminium, PVC i poliwęglanu sprawia, że materiał ten jest powszechnie wybierany do zabudowy tarasów, pergoli czy altan.
Ten zaawansowany technologicznie materiał wymaga jednak precyzyjnej, zgodnej z zasadami montażu instalacji. Ważne jest odpowiednie przygotowanie konstrukcji tarasu czy altany, a co najważniejsze, już na etapie projektowania należy uwzględnić rodzaj płyty, którą zamierzamy zastosować, a przede wszystkim jej grubość. Od grubości płyty zależy jaka będzie optymalna konstrukcja tarasu, tzn. jaka będzie długość, szerokość i nachylenie zadaszenia, jaki będzie optymalny rozstaw krokwi i czy będą konieczne dodatkowe podpory (łaty) w konstrukcji. Należy też uwzględnić obciążenia jakim będzie poddane zadaszenie. Przeanalizowanie tych kwestii już na etapie planowania, pozwoli nam uniknąć niespodzianek podczas montażu, ale przede wszystkim pozwoli uniknąć dodatkowych kosztów w postaci często problematycznych przeróbek konstrukcji, czy dużych odpadów materiału spowodowanych koniecznością cięcia płyt na niestandardowe formaty.
Uważaj na błędy!
W tym miejscu warto zwrócić uwagę na błędy popełniane podczas montażu płyt falistych. Najczęściej spotykane, to zbyt duże zakłady wzdłużne i poprzeczne płyt, brak przesunięcia płyt w rzędach, zbyt duże odstępy łat nośnych oraz mała ilość mocowań, które też są najczęściej zbyt mocno spasowane z otworem w płycie. Należy pamiętać, że wszystkie pokrycia z tworzyw sztucznych charakteryzują się dużym współczynnikiem rozszerzalności pod wpływem temperatury. Obiegowo mówi się, że płyta „pracuje”. Aby uniknąć potencjalnych uszkodzeń, otwór pod śrubę musi posiadać większą średnicę od jej rdzenia. Szczelność pokrycia gwarantuje montaż w grzbiecie fali oraz specjalne uszczelnienie łba śruby.
Skorzystaj z gotowych rozwiązań!
Ponadto warto wybrać odpowiedni system profili, który zamierzamy zastosować. Gutta oferuje kilka gotowych systemów, które pozwalają na wykonanie solidnego zadaszenia o dowolnych rozmiarach. Najczęściej stosowane są profile z aluminium (brzegowe, łączące , przyścienne, zamykające) z kompletem uszczelek, śrub i taśm zabezpieczających.
Gutta oferuje również konstrukcje gotowe do samodzielnego montażu. Zadaszenia tarasu wykonane są z profili aluminiowych malowanych proszkowo z wypełnieniem z poliwęglanu komorowego. Zadaszenia oferowane są w kilku rozmiarach i kolorach.
Zdj. 5. Odpowiedni dobór materiałów, właściwy montaż zapewnią nam wieloletnią, bezproblemową eksploatację. Źródło: Archiwum GUTTA.